Naam: Herman Molenaar
Geboren: 10 februari 1944 in Lexmond
Woonplaats: Lexmond
Vader: A. Molenaar, Lexmond
Moeder: H. Verhoeven, Den Haag
Waarom deze keus?
,,Het beeld van de dorpsomroeper in de Dorpstraat van Lexmond symboliseert de ouderwetse en nieuwe manier van nieuwsbrengen. De historische vereniging heeft het initiatief genomen voor dit beeld en het is tot stand gekomen met subsidie van de gemeente en De Goede Woning. Officieel lijkt het beeld niet op de laatste dorpsomroeper van Lexmond en toch zullen veel ouderen er de laatste dorpsomroeper van hun jeugd Gart Veen in herkennen.’’
Welke rol speelt het beeld van de dorpsomroeper?
Herman vond bij zijn moeder een tasje met vijftien oude foto’s van Lexmond. Die foto’s waren het begin van een grote verzameling oude foto’s die Molenaar van het dorp Lexmond bijeenbracht. De oude geschiedenis van Lexmond heeft hij vastgelegd in beelden. Daardoor raakte Herman betrokken bij de werkgroep die uiteindelijk leidde tot de Vereniging Historisch Lexmond en Hei- en Boeicop. De realisatie van het beeld is voor Herman een van de mooiste activiteiten van zijn tijd als bestuurslid van de vereniging. ,,Met dit beeld heeft de vereniging iets heel concreets, dagelijks zichtbaar aan het dorp gegeven.’’
Wie was de dorpsomroeper?
,,Het beeld staat voor een typisch dorpsfiguur, Gerrit Veen: Een man van weinig woorden die in stilte zijn werk deed, maar bij de begrafenissen altijd voorop liep. Een man die tot de verbeelding sprak en een bekend dorpsfiguur.’’ Veen werd in 1888 op Kortenhoeven geboren als boerenzoon. Hij nam cafe ‘Lekzicht’ over bij de aanlegsteiger van ‘Reederij op de Lek’. Voor de rederij nam hij het vrachtgoed aan en leverde het af. Hij incasseerde het stalgeld van de bootpassagiers, die hun fiets bij hem stalden. Vanaf 1926 was hij ook bode bij de gemeente Lexmond. Dat betekende in die tijd niet alleen de gemeentepost rondbrengen, maar ook het innen van de honden- en straatbelasting. Bode is hij tot zijn 77ste gebleven. Veen was voorts afslager en marktmeester en hij had de leiding bij begrafenissen. Hij bracht dan vooraf bij iedereen in het dorp een rouwkaart. En al was het een stille man, hij was een bekend figuur in Lexmond. ,,Dat beeld, dat is Gerrit Veen,’’ aldus Herman Molenaar.
Marianne Wittebol
- A. den Besten-de With: de bomen van Achthoven
- Amel de Wit: sportcomplex Het Bosch
- Anton Haag: de polder Neder-Boeicop
- Arie van der Zouwen: de Lekdijk
- Bas de Groot: buurtschap Achthoven
- Cees Spek: de levendige Dorpsstraat
- Eip Aantjes: de boerderijbrug
- Elbert van Wijk: de pastorietuin
- Henk de Vaal: de bevlogenheid van opa De Vaal
- Henk de With: de Gregoriushoeve
- Herman Molenaar: de omroeper van Lexmond
- Ida Schep-Bosch: een kledingkast op zolder
- Jan de Jong: de afgetopte molen
- Jan Schaafsma: de pomp van Jan Holl
- Jan Verhoef: het stiggie met de knotwilgen
- Lies Bassa: de eindeloze polder
- Marianne Wittebol: de polder Achthoven
- Marjan van de Graaf: de treurwilg met een ziel
- Marry van Zessen: de kersenboomgaard
- Peter de Pater: de vlucht van Ivan Hollomon
- Peter Kleppe: de zonnewijzer
- Piet Westerhoud: buurtschap Zwaanskuiken
- Ronnie Hendriks: de kastanje van Jan van Hemert
- Stef de Ridder: het torenuurwerk
- Walter van Zijderveld: de haven van Lexmond
- Wilco den Hartog: de meesterswoning
- Wim Honk: het rechthuis van Lakerveld
- ‘Juf’ Janny Nobel: de School met de Bijbel