Naam: Ida Schep-Bosch
Geboren: 11 februari 1929 in Jaarsveld
Overleden: 4 september 2020 in Hardinxveld-Giessendam
Woonplaats: Lexmond (Lakerveld)
Vader: Johannes Bosch, Jaarsveld
Moeder: Peternella Johanna van den Berg, Schoonrewoerd
Waarom deze keus?
Voor Ida Schep, een kwieke vrouw van 84 jaar, is de keus niet moeilijk: haar kledingschat op zolder. Oude, historische kleding is haar passie, haar lust en haar leven. Ida’s woonboerderij op Lakerveld heeft veel weg van een museum. Binnen een prachtige haard met oude tegels en overal bijzondere snuisterijen, zoals oude emaillen bakjes, kannen en servies. De zolder is een waar eldorado voor wie van oude kleding houdt. Er is een uitgebreide verzameling, prachtig uitgestald met hier en daar borden met spreuken die door haar overleden man Goof zijn geschreven.
Wat betekent de oude kleding voor u?
Ida Schep heeft van haar passie min of meer haar beroep gemaakt. Toen haar man ziek werd, ging ze aan de slag met kleding en poppen. Er werd nieuwe kleding genaaid en ze nam ook kleding over van anderen, zoals de fraaie collectie van de historische vereniging in Giessenburg. Uit de huidige verzameling wordt regelmatig verhuurd. ,,Bijvoorbeeld aan toneelclubs,’’ zegt Ida. ,,Maar ook voor historische bijeenkomsten, boerenbruiloften, schoolfeesten, de kaarsjesavond in Nieuwpoort en noem maar op.’’ Ida is een expert in het op flatterende manier aankleden van haar bezoekers. Van een van die gelegenheden, waarbij iemand twijfelde of ze wel mooi aangekleed zou kunnen worden, dateert een spreuk van haar man Goof die op de zolder op de deur hangt:
Op deze zolder
Wordt niet over
Dik en dun gesproken
Niet over groot en klein
We houden het fijn.
De tekst illustreert dat iedereen bij Ida mooi de deur uitgaat. De Lakerveldse denkt nog niet aan stoppen. De verzameling geeft haar veel plezier en door het verhuren van de kleding blijft ze ook steeds nieuwe mensen ontmoeten. ,,Ik geniet er elke dag van.’’ Net als het wonen in Lakerveld: ,,Dit is een fijne gemeenschap . De mensen staan altijd voor elkaar klaar. En zo redden wij, als toch wat kwetsbare oudjes, het prima.’’
Marianne Wittebol
- A. den Besten-de With: de bomen van Achthoven
- Amel de Wit: sportcomplex Het Bosch
- Anton Haag: de polder Neder-Boeicop
- Arie van der Zouwen: de Lekdijk
- Bas de Groot: buurtschap Achthoven
- Cees Spek: de levendige Dorpsstraat
- Eip Aantjes: de boerderijbrug
- Elbert van Wijk: de pastorietuin
- Henk de Vaal: de bevlogenheid van opa De Vaal
- Henk de With: de Gregoriushoeve
- Herman Molenaar: de omroeper van Lexmond
- Ida Schep-Bosch: een kledingkast op zolder
- Jan de Jong: de afgetopte molen
- Jan Schaafsma: de pomp van Jan Holl
- Jan Verhoef: het stiggie met de knotwilgen
- Lies Bassa: de eindeloze polder
- Marianne Wittebol: de polder Achthoven
- Marjan van de Graaf: de treurwilg met een ziel
- Marry van Zessen: de kersenboomgaard
- Peter de Pater: de vlucht van Ivan Hollomon
- Peter Kleppe: de zonnewijzer
- Piet Westerhoud: buurtschap Zwaanskuiken
- Ronnie Hendriks: de kastanje van Jan van Hemert
- Stef de Ridder: het torenuurwerk
- Walter van Zijderveld: de haven van Lexmond
- Wilco den Hartog: de meesterswoning
- Wim Honk: het rechthuis van Lakerveld
- ‘Juf’ Janny Nobel: de School met de Bijbel