Naam: Jan de Jong
Geboren: 9 juni 1948 in Lexmond
Overleden: 23 februari 2024 in Lexmond
Woonplaats: Lexmond
Vader: Frans de Jong, Lexmond
Moeder: Maria de Krey, Hoogblokland
Waarom deze keus?
De afgetopte molen brengt bij Jan de herinneringen uit zijn jeugd terug. De kop van de molen was afgebrand. De molen aan de Heicoppersteeg (nu Heicopperweg) en de huizen eromheen zijn afgebroken voor de aanleg van de snelweg A27. Een steen uit de molen zit nu nog in het viaduct als herinnering. ,,Mijn vader heeft de molen gekocht met hulp van zijn broers, want lenen bij de bank, dat lukte niet. Het was een stevig huis met muren van 50 cm dik. Het vroor binnen nooit. Er waren drie verdiepingen: begane grond, zolder en vliering. Op de vliering lag het geklokerde fruit, appels en peren dun uit, zodat makkelijk het aangetaste fruit kon worden gezien. Voor het binnentoilet was er buiten een sceptic tank. Die werd elk jaar geleegd door Arie de Ruiter. De inhoud werd uitgestrooid op de groentetuin in het Bosch.’’
Wat betekent deze plek voor u?
Jan de Jong kwam bij de molen wonen toen hij twee maanden oud was. Aan de molen zijn prettige jeugdherinneringen en veel verhalen verbonden. ,,Mijn vader was als jochie van 11 jaar bij de boer gaan werken. Dat was hard werken voor weinig geld. Maar hij heeft wel altijd bij goede boeren gewerkt. ’s Winters werkte hij dan in de grienden, als er geen werk bij de boeren was. Zwaar werk was dat. Anders dan nu waren de grienden cultuurgrond, je kon er doorheen kijken: geen greintje aan onkruid, zo goed werd het bijgehouden.’’ Later werkte zijn vader op de betonfabriek. ,,Maar hij werd daar na 25 jaar trouwe dienst bij een reorganisatie ontslagen. Daarna heeft hij bij Burggraaf gewerkt en het gras langs de wegen gemaaid van Sas van Gent tot Den Helder, paaltjes geverfd en de rotzooi langs de wegen opgeruimd. Dat heeft hij tot zijn 65stegedaan. Het was geen vetpot thuis, maar als er iets nodig was, dan was het er. En eten was er genoeg, door de tuin op Het Bosch. Veel mensen in Lexmond hadden een tuin bij huis of op Het Bosch.’’ De herinneringen van Jan zijn die van veel vrijheid. ,,Je kon overal het land in. Als je buiten stond kon je zo de polder in om te spelen: slootje springen, voetballen en vissen, in de wetering voor het huis en bij de korte kaai, die hij op de foto aanwijst. Altijd met vrienden van school en uit het dorp. Die kwamen graag.’’
Marianne Wittebol
- A. den Besten-de With: de bomen van Achthoven
- Amel de Wit: sportcomplex Het Bosch
- Anton Haag: de polder Neder-Boeicop
- Arie van der Zouwen: de Lekdijk
- Bas de Groot: buurtschap Achthoven
- Cees Spek: de levendige Dorpsstraat
- Eip Aantjes: de boerderijbrug
- Elbert van Wijk: de pastorietuin
- Henk de Vaal: de bevlogenheid van opa De Vaal
- Henk de With: de Gregoriushoeve
- Herman Molenaar: de omroeper van Lexmond
- Ida Schep-Bosch: een kledingkast op zolder
- Jan de Jong: de afgetopte molen
- Jan Schaafsma: de pomp van Jan Holl
- Jan Verhoef: het stiggie met de knotwilgen
- Lies Bassa: de eindeloze polder
- Marianne Wittebol: de polder Achthoven
- Marjan van de Graaf: de treurwilg met een ziel
- Marry van Zessen: de kersenboomgaard
- Peter de Pater: de vlucht van Ivan Hollomon
- Peter Kleppe: de zonnewijzer
- Piet Westerhoud: buurtschap Zwaanskuiken
- Ronnie Hendriks: de kastanje van Jan van Hemert
- Stef de Ridder: het torenuurwerk
- Walter van Zijderveld: de haven van Lexmond
- Wilco den Hartog: de meesterswoning
- Wim Honk: het rechthuis van Lakerveld
- ‘Juf’ Janny Nobel: de School met de Bijbel