Naam: Jan Schaafsma
Geboren: 16 juni 1942 in Huis ter Heide
Woonplaats: Hei- en Boeicop
Vader: Arie Schaafsma, De Lier
Moeder: Sjieuwke Terpstra, Leeuwardareel

Waarom deze keus?
De herinnering aan Jan Lambertus Holl voert Jan Schaafsma 44 jaar terug in de tijd naar zijn entree in Hei- en Boeicop. ,,Na lang zoeken vonden mijn vrouw Thea en ik ons ideale huisje aan de Hei- en Boeicopseweg. Toen nog een gribus, maar wel op een mooie rustige plek, met veel grond.’’ ,,De bouwval ging meteen tegen de vlakte. Tijdens het slopen zag ik een man heen en weer lopen op de begraafplaats. Dat bleek Jan Holl te zijn en het was zijn ouderlijk huis waarmee ik bezig was. Hij kwam eens kijken en mompelde wat. ‘Geen kijkers, maar helpers heb ik nodig’, was mijn reactie. Weg was hij, maar later zijn we toch nog dikke maatjes geworden.’’
Wie was Jan Holl?
,,Een echte dorpsfiguur. Een man in vele gedaanten, een man met vele petten. Hij was onder meer bijenhouder, gemeentebode, gemeentewerker én de man van de kar, de lijkbaar.’’ Schaafsma staat op en neemt een denkbeeldige fietspomp in de hand. ,,Ik zie het nog haarscherp voor me. Daar kwam Jan Holl aan op zijn fiets, de spa op schouder. In zijn manchester pak en met een alpinopet op. De lijkwagen werd tevoorschijn gehaald en pfff, pfff, pfff werden de banden opgepompt.’’ Om zijn woorden kracht bij te zetten pompt Schaafsma in het luchtledige. ,,Daarna verdween ie en kwam hij 10 minuten later terug, keurig in het uniform mét pet. Fier als een pauw liep hij voor de wagen uit. Na afloop verdween hij naar huis en verscheen hij kort daarop weer in zijn werkkloffie. Het graf werd gedicht en alles opgeruimd.
Wat betekent Jan Holl voor u?
,,We wonen hier fantastisch in een prachtige omgeving tussen bijzondere mensen. Jan Holl was daar één van. Hij kwam regelmatig langs op z’n klompen om even bij te praten. De natuur, de dieren, tuinieren en de moestuin, het waren gezamenlijke hobby’s. Hij wist er veel van en liet dat ook wel weten.’’ ,,Het was geen echt harde werker en soms stond de bermbeplanting veel te hoog. Dat leverde hem kritiek op, ook in de gemeenteraad. Die pareerde hij dan met: ‘Jullie zijn toch ook voor de natuur. Ik spaar de bloemen en de dieren’.’’
Ronnie Hendriks
De keuze van…
Walter van Zijderveld:
de haven van Lexmond
Stef de Ridder:
het uurwerk in de toren van Lexmond
Peter Kleppe:
de zonnewijzer van de woningbouwvereniging
Marjan van de Graaf:
de treurwilg met een ziel
Amel de Wit:
sportcomplex Het Bosch
Wim van Honk:
het rechthuis van Lakerveld
Marianne Wittebol:
de polder Achthoven
Jan Schaafsma:
de pomp van Jan Holl
Ronnie Hendriks:
de kastanje van Jan van Hemert
Jan Verhoef:
het stiggie met de knotwilgen
Henk de Vaal:
de bevlogenheid van opa De Vaal
‘Juf’ Janny Nobel:
de School met de Bijbel
Mevr. A.B. den Besten-De With:
de hoge bomen van Lakerveld
Peter de Pater:
de vlucht van Ivan Hollomon
Herman Molenaar:
de omroeper van Lexmond
Bas de Groot:
de buurtschap Achthoven
Piet Westerhoud:
buurtschap Zwaanskuiken
Ida Schep-Bosch:
een kledingschat op zolder
Henk de With:
de Gregoriushoeve in Lexmond
Anton Haag:
de polder Neder-Boeicop
Jan de Jong:
de afgetopte molen
Lies Bassa:
de eindeloze polder
Cees Spek:
de levendige Dorpsstraat
Wilco den Hartog:
de meesterswoning
Rinus Langerak:
de Zipkaai
Marry van Zessen:
de kersenboomgaard
Elbert van Wijk:
de parochietuin
Arie van der Zouwen:
de Lekdijk