Waarom deze keus?
Marjan vertelt enthousiast over ‘haar’ boom, een fraaie treurwilg in haar tuin tegen de wetering aan. Ze plantte de boom toen ze begin jaren ‘90 in haar huidige woning aan de Hei- en Boeicopseweg kwam wonen. ,,Het is een mooie boom die veel warme herinneringen en een gevoel van geborgenheid oproept,’’ zegt Marjan. Dat gevoel brengt haar terug naar haar opa en oma die ook en treurwilg in de tuin hadden staan. Ze kwam daar graag. ,,Het was een plek waar het vertrouwd was. Ik voelde me er geborgen. De treurwilg roept die warme gevoelens op. Het fijne van vroeger. Bij oma hoorde ook het samen lezen. Voor de boeken had oma een speciaal kastje. Dat heb ik gekregen na het overlijden van haar. Ik ben nog op zoek naar een mooi plaatsje in huis.’’
Een boom met een ziel
De treurwilg wordt vaak in verband gebracht met verdriet. Het is een soort die op veel begraafplaatsen te vinden is, zoals ook in Lexmond en Hei- en Boeicop. Maar er zijn ook mensen die de treurwilg juist als een feestboom zien, die de lente aankondigt. In veel Aziatische landen wordt de treurwilg gezien als een ‘boom met een ziel’. Een boom die een geheimzinnige macht kan uitoefenen. Veelzeggend is een boeddhistisch verhaal over een boomgeest. De Japanse samoerai Inabata redt een treurwilg. Kort daarna verschijnt een boomgeest in de vorm van een uitzonderlijk mooie vrouw. Hij trouwt haar en krijgt een zoon, Yanagi. Als later de boomstam nodig is voor het herstel van een klooster, sterft met het kappen van de wilg ook de boomgeest. Inabata treurt lang, maar koestert de gedachte dat zijn vrouw een hogere bestemming heeft gekregen.
De herinnering aan ruisend water
Geen geest in de boom van Marjan, maar soms hoort zij het water stromen door de treurwilg. ,,Ik ben opgegroeid langs het riviertje de Graafstroom. In Hei- en Boeicop miste ik aanvankelijk het ruisen van het water. Dat vertrouwde geluid dat er altijd was. Als ik nu in mijn tuin bezig ben en de wind blaast door de bladeren, dan hoor ik het ruisende water weer. Dan hoor ik het riviertje weer stromen. Ik hou van de natuur. De kleinschaligheid en duurzaamheid van het platteland zijn mij dierbaar.’’
Ronnie Hendriks