Naam: Wilco den Hartog
Geboren: 17 mei 1972 te Hei- en Boeicop
Woonplaats: Hei- en Boeicop
Vader: Willem den Hartog, Schoonrewoerd
Moeder: Alie Brouwer, Hei- en Boeicop
Het huis van het schoolhoofd
Met onverholen trots toont Wilco den Hartog zijn prachtig opgeknapte huis, de voormalige meesterswoning in het hart van het dorp. ‘Het mooiste huis van Heicop,’ klinkt het overtuigd. ‘Een stukje dorpsgeschiedenis, maar vooral een stijlvol huis met hele mooie, oorspronkelijk details. We gaan hier nooit meer weg.’
Geschiedenis
In het begin van de 20ste eeuw waren er in Hei- en Boeicop initiatieven om tot een schoolvereniging te komen. Op 11 december 1913 vond de oprichtingsvergadering plaats, onder voorzitterschap van dominee J.J. van Baarsel, van de vereniging ‘Tot stichting en instandhouding van een School met de Bijbel’. Op 1 februari 1914 werd voor een bedrag van 1250 gulden grond aangekocht van de familie Bikker. De aanneemsom voor de school met twee lokalen en de meesterswoning bedroeg 11.500 gulden. Op 22 juni 1914 volgde de benoeming van R. Dorresteyn tot hoofd der school tegen een jaarsalaris van duizend gulden. Een week later werd onderwijzeres mej. H. Vonk benoemd tegen een salaris van 500 gulden. Op 28 oktober 1914 ging de school open met 46 kinderen. Vanaf dat moment was christelijk onderwijs in Hei- en Boeicop een feit met Dorresteyn als eerste bewoner van het huis.
Wat is er bijzonder aan de woning
,,Na het vertrek van de school heeft de woning jaren leeggestaan. Toen het te koop kwam, hoefden we niet lang na te denken. He is zo’n karakteristiek gebouw. Een mooie bouwstijl en het heeft z’n eigen kleur. Zo’n huis als dit staat nergens anders in Hei- en Boeicop. Die boog om de voordeur. Heel mooi!’
Herinnering
Wilco bezocht zelf de school en herinnert zich goed dat het huis ‘verboden gebied’ was voor de leerlingen. Daar kwam je niet. ,,Mijn moeder heeft het huis nog schoongehouden. Ik ging vaak mee om een beetje te helpen én om te spelen. Maar altijd in de school. Binnen in het huis ben ik nooit geweest.” Bij het opknappen van het pand zijn zo veel mogelijk oorspronkelijke details gespaard of zelfs teruggebracht. Prachtige voorbeelden daarvan zijn de schuifdeuren, wandpanelen en inbouwkasten in de woon- en voorkamer. De stenen vloer in de gang is een plaatje. Na een paar jaar klussen is het nu bijna klaar. ,,Alleen de voordeur nog,” zegt Wilco. ,,We zijn nog op zoek naar een deur die goed bij het huis past.”
Ronnie Hendriks
- A. den Besten-de With: de bomen van Achthoven
- Amel de Wit: sportcomplex Het Bosch
- Anton Haag: de polder Neder-Boeicop
- Arie van der Zouwen: de Lekdijk
- Bas de Groot: buurtschap Achthoven
- Cees Spek: de levendige Dorpsstraat
- Eip Aantjes: de boerderijbrug
- Elbert van Wijk: de pastorietuin
- Henk de Vaal: de bevlogenheid van opa De Vaal
- Henk de With: de Gregoriushoeve
- Herman Molenaar: de omroeper van Lexmond
- Ida Schep-Bosch: een kledingkast op zolder
- Jan de Jong: de afgetopte molen
- Jan Schaafsma: de pomp van Jan Holl
- Jan Verhoef: het stiggie met de knotwilgen
- Lies Bassa: de eindeloze polder
- Marianne Wittebol: de polder Achthoven
- Marjan van de Graaf: de treurwilg met een ziel
- Marry van Zessen: de kersenboomgaard
- Peter de Pater: de vlucht van Ivan Hollomon
- Peter Kleppe: de zonnewijzer
- Piet Westerhoud: buurtschap Zwaanskuiken
- Ronnie Hendriks: de kastanje van Jan van Hemert
- Stef de Ridder: het torenuurwerk
- Walter van Zijderveld: de haven van Lexmond
- Wilco den Hartog: de meesterswoning
- Wim Honk: het rechthuis van Lakerveld
- ‘Juf’ Janny Nobel: de School met de Bijbel