KRONIEK
1998-1
WAT IS DE WERKGROEP HISTORISCH LEXMOND?
Door L.P. KLeppe
Bijna twee jaar geleden stond onder de gemeentelijke mededelingen van de gemeente Zederik, dat op het gemeentehuis een avond zou worden georganiseerd, om te bekijken, in hoeverre er belangstelling bestond voor het oprichten van een historische vereniging in Zederik. Voorzitter van deze avond was onze burgervader dhr. T. den Breejen. De avond werd bezocht door enkele tientallen mensen, waarbij Lexmond ruim vertegenwoordigd was.
Na afloop van de gemeente-bijeenkomst staken deze Lexmonders de koppen bij elkaar en werd geconstateerd, dat het toch wel erg jammer was, dat Lexmond zelf niet een historisch gezelschap had, in wat voor vorm dan ook. Wel werd direct al vastgesteld, dat er vele individuele activiteiten ontwikkeld werden, maar iets overkoepelends was er niet. Deze avond kan achteraf gezien worden als de geboorte van de Werkgroep Historisch Lexmond (WHL). Want sindsdien komt de club enthousiastelingen enkele malen per jaar bij elkaar, om te bespreken, welke activiteiten ontplooid waren of zouden gaan worden. Ook bleek al snel, dat op de gezellige bijeenkomsten allerlei groepsprocessen optreden. Kort en goed zagen we, dat een club van 10 of meer mensen beter, vollediger en sneller allerlei inzichten verwerft, dan het zelfde aantal losse individuen. Een clubje, hoe los georganiseerd ook, heeft hierin altijd een zekere meerwaarde.
Terwijl op gemeentelijk niveau doorgediscussieerd werd over een historische vereniging, werd in ons dorp van onderaf aan spontaan een werkgroep opgericht. En door mond-op-mond reclame groeide de club allengs tot wat ze nu is: Een werkgroep van inmiddels 23 geregistreerde leden.
Wat doen de leden van de werkgroep? Dat is heel gevarieerd, en loopt uiteen van lokale geschiedschrijving, genealogie, veld-namenonderzoek, naar het aanleggen van uitgebreide ver-zamelingen foto’s of gebruiksvoorwerpen uit voorbije tijden of authentieke kleding van onze voorouders. De WHL heeft contacten met andere historische verenigingen in de regio, met “Den Haneker”, met Erfgoed-organisaties, diverse Molenstichtingen etc. En dat alles gericht op het idee, dat we ons bewust moeten zijn van onze wortels. Want wij leven weliswaar in het hier-en-nu, maar wij staan hierbij geworteld in de geschiedenis. De tijd vloeit voort, het heden wordt verleden, de toekomst heden en daarna ook verleden. Het heden en de toekomst staan op de schouders van het verleden. Dus mag je veilig stellen: Zonder doorleefd verleden geen heden en ook geen toekomst.
Natuurlijk is intern in de WHL ook gediscussieerd over de organisatiestructuur van de groep. Zou een meer formele status geen voordelen hebben boven een losse werkgroep? Naarmate het aantal leden groeide werden die discussies sterker. En najaar ’98 is het dan zover; de WHL meent inmiddels voldoende volwassen te zijn, om tot een vereniging over te gaan.
Waarom een vereniging? Daarvoor hebben we diverse redenen. Allereerst heeft een vereniging een formele status, bv. richting Gemeente en Waterschap. Dat geeft meer mogelijkheden, om dingen te ondernemen. En, niet onbelangrijk, wellicht kunnen we subsidies krijgen voor onze activiteiten. Een vereniging heeft een (gecontroleerd) huishoudboekje. Een vereniging kan verplichtingen aangaan, m.b.t. bv. zaalhuur, een drukker of ook bezitsverwerving. Een vereniging heeft een maximale democratische structuur. Allemaal voordelen, die een vereniging heeft boven een werkgroep.
Dit boekje wordt uitgegeven ter gelegenheid van de Open Avond van 30 september 1998. Een avond, die we graag willen zien als een markeringspunt in de tijd. Op deze avond zal een definitief “JA” gegeven moeten worden op de vraag, of in Lexmond overgegaan moet worden tot de oprichting van de Historische Vereniging Lexmond. En als alles gaat volgens hoop en verwachting, dan is dit nu voorliggende boekje het eerste uit een lange reeks. Hoelang en hoeveel? Dat ligt nu nog in de mist van de toekomst verborgen, maar later zal men zeggen: “Gelukkig waren de toenmalige bewoners van Lexmond zich ervan bewust, dat ze in een historisch dorp woonden”.